Najstarsze z dotychczas odkrytych znalezisk w Persji pochodzą z IV – II w. p.n.e (ceramika z ornamentami zwierzęcymi z Suzy i przedmioty z brązu: elementy końskich uprzęży, broń, biżuteria). Zanim powstała Persja, istniało państwo Elam. Jego początki datowane są na około 2010 r. p.n.e. Z czasów wojen prowadzonych przez Elam z Babilonią pochodzą odnalezione na tym terenie zabytki sztuki babilońskiej (m.in. stela z Kodeksem Hammurabiego). Okres Achemenidów to czas potęgi perskiej w starożytności. Sztuka perska była przede wszystkim sztuką dworską. Miała jednoczyć wielonarodowe państwo i chronić je, świadczyć o potędze władcy. Dariusz I Wielki rozpoczął budowę nowej stolicy – Persepolis, gdzie zabudowania zostały wzniesione na tarasie położonym u stóp skały. Od strony doliny zostały one otoczone murami. Do wnętrza miasta prowadził wąski pomost, którego ściany zdobiły reliefy, a w murze wykonano monumentalną bramę zwaną Bramą Wszystkich Ludów, za czasów Kserksesa I. Strzegły jej rzeźby skrzydlatych byków, które są nawiązaniem do tradycji asyryjskich. Ogromny portyk, wsparty na czterech kolumnach, prowadził na prawo do sali, z której zachowało się tylko 13 kolumn. Obok była sala tronowa zwaną Salą Stu Kolumn. Zabudowania pałacowe Persepolis zostały wzniesione przez kolejnych władców. Grobowce królewskie kolejnych władców Persji znajdują się w miejscu Naksz-e Rustam. Są to wykute w skałach grobowce o trzypiętrowych fasadach. Najświetniejszy okres jej rozwoju, przypadający na panowanie dynastii Achemenidów, został przerwany podbojem dokonanym przez Aleksandra Macedońskiego w IV w. p.n.e. Po jego upadku część Persji przypadła rodzinie Seleucydów.

Sztuka starożytnej Persji i Persepolis

Najstarsze z dotychczas odkrytych znalezisk w Persji pochodzą z IV – II w. p.n.e (ceramika z ornamentami zwierzęcymi z Suzy i przedmioty z brązu: elementy końskich uprzęży, broń, biżuteria). Zanim powstała Persja, istniało państwo Elam. Jego początki datowane są na około 2010 r. p.n.e.
Z czasów wojen prowadzonych przez Elam z Babilonią pochodzą odnalezione na tym terenie zabytki sztuki babilońskiej (m.in. stela z Kodeksem Hammurabiego).
Okres Achemenidów to czas potęgi perskiej w starożytności. Sztuka perska była przede wszystkim sztuką dworską. Miała jednoczyć wielonarodowe państwo i chronić je, świadczyć o potędze władcy.
Dariusz I Wielki rozpoczął budowę nowej stolicy – Persepolis, gdzie zabudowania zostały wzniesione na tarasie położonym u stóp skały. Od strony doliny zostały one otoczone murami. Do wnętrza miasta prowadził wąski pomost, którego ściany zdobiły reliefy, a w murze wykonano monumentalną bramę zwaną Bramą Wszystkich Ludów, za czasów Kserksesa I. Strzegły jej rzeźby skrzydlatych byków, które są nawiązaniem do tradycji asyryjskich. Ogromny portyk, wsparty na czterech kolumnach, prowadził na prawo do sali, z której zachowało się tylko 13 kolumn. Obok była sala tronowa zwaną Salą Stu Kolumn. Zabudowania pałacowe Persepolis zostały wzniesione przez kolejnych władców. Grobowce królewskie kolejnych władców Persji znajdują się w miejscu Naksz-e Rustam. Są to wykute w skałach grobowce o trzypiętrowych fasadach. Najświetniejszy okres jej rozwoju, przypadający na panowanie dynastii Achemenidów, został przerwany podbojem dokonanym przez Aleksandra Macedońskiego w IV w. p.n.e. Po jego upadku część Persji przypadła rodzinie Seleucydów.

Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym.

Sztuka narodziła się na ścianach prehistorycznych jaskiń, w postaci niezwykłych rysunków naskalnych. Sztuki plastyczne są od zawsze obecne w codziennym życiu. Piękno jest wokół nas i nie trzeba być artystą, by je doceniać i się nim zachwycać. Historia sztuki jest bardzo ważnym elementem ogólnej wiedzy o świecie i kulturze. Bez sztuki nie byłoby piękna.

Projekt „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku – podręcznik historii sztuki w Polskim Języku Migowym” – jest to seria filmów edukacyjnych w języku migowym, opowiadająca o wybranych najciekawszych artystach, zabytkach i okresach z epoki prehistorycznej i antyku.

Filmy są udostępniane na kanale YouTube pn. Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku, celem upowszechniania tej wiedzy wśród samych osób głuchych jak i ich otoczenia, czyli tłumaczy, edukatorów. W ostatnich latach dostępność wiedzy i edukacji w Polskim Języku Migowym się znacząco zwiększyła, ale nadal jest to kropla w morzu potrzeb.

W ostatnich latach powstała także Encyklopedia Sztuki w Polskim Języku Migowym – leksykon podstawowych, najczęściej używanych pojęć z historii sztuki.

Niniejszy projekt stanowi bardzo ważne jej dopełnienie. Projekt ten ma atut edukacyjny w zakresie słownictwa języka migowego w obszarze historii sztuki dla przyszłych i obecnych tłumaczy języka migowego jak i dla osób uczących się tego języka.

Link do pobrania publikacji elektronicznej „Sztuka prehistoryczna i sztuka antyku”:

pomysł, opracowanie i realizacja projektu, opracowanie zagadnień i definicji:
Agnieszka Kołodziejczak

tłumaczenie na Polski Język Migowy:
Marek Krzysztof Lasecki, Tomasz Grabowski, Monika Kozub, Daniel Kotowski

kamera i montaż:
Olgierd Koczorowski

opracowanie graficzne e-publikacji:
Tomasz Grabowski

konsultacje eksperckie:
Marek Krzysztof Lasecki, prof. Aneta Pawłowska (Instytut Historii Sztuki Uniwersytetu Łódzkiego)

współpraca ekspercka:
Grupa Artystów Głuchych

Projekt dofinansowany w ramach projektu grantowego pn. „Inkubacja innowacji społecznych w obszarze kształcenia ustawicznego osób dorosłych” realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Wiedza Edukacja Rozwój 2014-2020 przez Stowarzyszenie Instytut Nowych Technologii w Łodzi.

E-publikacja przeznaczona wyłącznie do bezpłatnego użytkowania. Filmy udostępniane na zasadach licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa — Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowa Licencja Publiczna (treść licencji dostępna na stronie: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/pl/legalcode) z wyjątkiem zdjęć, dla których licencje zostały odrębnie określone.

Łódź 2018-2019